Διαδικτυακή καμπάνια #Δεν_είναι_αθώοι
Ο φετινός Οκτώβρης είναι ο μήνας της απόφασης. Της απόφασης στη δίκη της Χρυσής Αυγής, μετά από 5,5 χρόνια και 453 δικασίμους.
Ως ελάχιστη συμβολή στην τιτάνια προσπάθεια όλων των συντελεστών της πολιτικής αγωγής, των ανθρώπων που στάθηκαν αλληλέγγυοι και, κυρίως, των οικογενειών των θυμάτων της βίας της ναζιστικής συμμορίας, ενώνουμε από σήμερα και μέχρι τις 7 Οκτωβρίου – τη μέρα της ανακοίνωσης της απόφασης –τη φωνή μας με τις χιλιάδες των συνανθρώπων μας που ζητούν δικαιοσύνη.
Η δίκη της Χρυσής Αυγής αποτέλεσε έναν δικαστικό μαραθώνιο που θα μείνει όχι μόνο στην πολιτική, αλλά και στη δικαστική ιστορία της χώρας, καθώς οι συντελεστές της χρειάστηκε να υπερβούν σειρά εμποδίων και κυρίως να εξετάσουν ένα εξαιρετικά εκτεταμένο αποδεικτικό υλικό. Καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας, καθοριστικό ρόλο έπαιξαν οι οικογένειες των θυμάτων, με προεξάρχουσα μορφή τη Μάγδα Φύσσα, που έγινε πια το σύμβολο της «Μάνας» για όλες και όλους μας. Και παράλληλα ένα πολύμορφο κύμα αλληλεγγύης και διεκδίκησης, από πολιτικούς, καλλιτέχνες, (λιγοστούς) δημοσιογράφους και απλούς άνδρες και γυναίκες που βρίσκονταν στην αίθουσα τις μέρες των δικασίμων, για να μην επιτρέψουν να κυριαρχήσει ούτε ο φόβος ούτε η σιωπή. Και βέβαια, δίπλα τους είχαν όλη τη δημοκρατική κοινωνία, τους ανθρώπους που συγκεντρώθηκαν και φέτος, όπως κάθε χρόνο, στο Κερατσίνι την ημέρα της επετείου της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα και που αναμένουν με αγωνία την έκβαση της δίκης.
(Τα στοιχεία από την παλιότερη διαδικτυακή καμπάνια του Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς #fightracism με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού. Περισσότερα εδώ : https://poulantzas.gr/yliko/diadiktyaki-kabania-i-pagkosmia-imera-kata-tou-ratsismou-fightracism/)
Οι αγορεύσεις των συνηγόρων της πολιτικής αγωγής κατά τη διάρκεια της δίκης αποτελούν από μόνες τους κείμενα ιστορικά, όχι μόνο για τα νομικά τους επιχειρήματα, αλλά και για το γεγονός ότι θα θυμίζουν για πάντα τα εγκλήματα του νεοναζισμού και τη γραμμή που μας χωρίζει από αυτόν : «Με τις μέλισσες ή με τους λύκους», σύμφωνα με τη φράση με την οποία έκλεισε την αγόρευσή του ο Θανάσης Καμπαγιάννης.
Αντώνης Αντανασιώτης, Άγγελος Βρεττός, Δημήτρης Ζώτος, Θοδωρής Θεοδωρόπουλος, Θανάσης Καμπαγιάννης, Μάνος Μαλαγάρης, Ειρήνη Μπολάνου, Κώστας Παπαδάκης, Χρύσα Παπαδοπουλου, Παναγιώτης Σαπουτζάκης, Κώστας Σκαρμέας, Χάρης Στρατής, Ανδρέας Τζέλλης, Ελευθερία Τομπατζόγλου, μαζί με τους συνεργάτες τους, αλλά και με συλλογικότητες της κοινωνίας των πολιτών, όπως το Jailgoldendawn (https://jailgoldendawn.com/) και το Golden Dawn Watch (https://goldendawnwatch.org/) είναι οι άνθρωποι που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της προσπάθειας.
Ο ρόλος της Ακροδεξιάς στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, και ειδικά η ιδεολογία, η δομή και η δράση της Χρυσής Αυγής, έχουν τεκμηριωθεί και αναλυθεί από διανοούμενους, επιστήμονες και ερευνητές σε πολλές ευκαιρίες. Στο πλαίσιο αυτό, πριν ακριβώς δύο χρόνια ως Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς επιλέξαμε τον Πειραιά, ένα από τα κέντρα δράσης της Χρυσής Αυγής, αλλά και μια πόλη δημοκρατικών, λαϊκών αγώνων, για να διοργανώσουμε μαζί με το γραφείο του ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ στην Αθήνα και το Ινστιτούτο ΕΝΑ συζήτηση για τη δράση και τις επιδιώξεις της Χρυσής Αυγής.
(Το βίντεο από την ομιλία του Κώστα Δουζίνα, καθηγητή του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και Προέδρου του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς).
Την άποψη ότι η Χρυσή Αυγή είναι μια πολιτική οργάνωση, όπως όλες οι άλλες, και ότι η ναζιστική ιδεολογία και πρακτική είναι απλώς αντικείμενο συμφωνίας ή διαφωνίας μαζί της, βάσει πολιτικών προτιμήσεων αποδόμησε με την κατάθεσή του στη δίκη ο Μιχάλης Σπουρδαλάκης, καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς. Όπως ανέφερε, η Χρυσή Αυγή «δεν είναι μια πολιτική οργάνωση που εκφράζει μια παράδοση που είναι κοντά στο πλαίσιο του διαφωτισμού. Η ρητορεία του κόμματος δεν εμπίπτει στο πλαίσιο του δικαιικού πολιτισμού».
(Το σκίτσο του Τάσου Αναστασίου από την εφημερίδα “Η Αυγή”)
Η κοινωνία των πολιτών και οι επιστήμονες – ιδίως οι νομικοί – που κινητοποιήθηκαν, στήριξαν τις προσπάθειες των θυμάτων και της πολιτικής αγωγής και κυρίως ενημέρωσαν και ευαισθητοποίησαν την κοινή γνώμη αποτέλεσαν καθοριστικό παράγοντα για να μη μετατραπεί η δίκη της Χρυσής Αυγής σε «κεκλεισμένων των θυρών», αποτελώντας το «άγρυπνο μάτι» της κοινωνίας. Τη διάσταση αυτή αναδείξαμε επίσης στην εκδήλωση του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς σε συνεργασία με το ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ στην Αθήνα και το Ινστιτούτο ΕΝΑ, με τίτλο «(Ακρο)δεξιότητες. Τι μπορεί και τι επιδιώκει η ακροδεξιά στην Ελλάδα και στην Ευρώπη;» (Οκτώβριος 2018, Πειραιάς).
(Το βίντεο από την ομιλία της Στεύης Κίτσου, δικηγόρου, συμμετέχουσας στην πρωτοβουλία Golden Dawn Watch).
Τη σημασία που έχει – ειδικά στη σημερινή συγκυρία – η δίκη και η καταδίκη της ναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής ανέδειξε με δηλώσεις της στο περιθώριο της διαδικασίας προς την Εφημερίδα των Συντακτών, η Αθηνά Αθανασίου, καθηγήτρια του Παντείου Πανεπιστημίου και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς. Όπως είπε, «πρέπει να αντισταθούμε και να επαγρυπνούμε ώστε να μη διαχυθεί το ρατσιστικό μίσος στην κοινωνία. Γι’ αυτό ελπίζω το δικαστήριο να αναλάβει την ιστορική ευθύνη που του αναλογεί».
(Ολόκληρη η δήλωση της Αθηνάς Αθανασίου εδώ : https://www.efsyn.gr/ellada/dikaiosyni/i-diki-tis-hrysis-aygis/228178_giati-protimoyse-skotadi-i-hrysi-aygi. Η φωτογραφία του Παύλου Φύσσα είναι του John D. Carnessiotis).
Σε μια περίοδο κρίσης της ενημέρωσης, τα ΜΜΕ και οι δημοσιογράφοι που ήταν παρόντες και κάλυψαν τη δίκη – και πολύ περισσότερο τα Μέσα που με την έρευνά τους δημοσιοποίησαν ντοκουμέντα και τεκμηρίωσαν την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής – ήταν δυστυχώς λίγα. Ωστόσο, η συμβολή τους υπήρξε περισσότερο από καθοριστική. Αυτή υπήρξε μια από τις διαστάσεις που αναδείχθηκαν στην εκδήλωση του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς, του ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ (γραφείο Αθήνας) και του Ινστιτούτου ΕΝΑ πριν ακριβώς δύο χρόνια στον Πειραιά.
(Το βίντεο από την ομιλία του Δημήτρη Ψαρρά, δημοσιογράφου στην Εφημερίδα των Συντακτών).
Η δημοκρατική κοινωνία παρακολουθεί τη δίκη της Χρυσής Αυγής με αγωνία για την τελική έκβαση. Ο εξοβελισμός του νεοναζισμού από την πολιτική ζωή της χώρας και από την κοινωνία μας περνά (και) μέσα από την καταδίκη της εγκληματικής του δράσης. Συνθήματα όπως το #Δεν_είναι_αθώοι, #Οι_ναζί_στη_φυλακή και άλλα παρόμοια έχουν κατακλύσει τους τοίχους των πόλεων, αλλά και τους «τοίχους» χιλιάδων πολιτών στα social media, ως ένα ελάχιστο δείγμα συστράτευσης στο αίτημα για δικαίωση.
(Το σκίτσο του Τάσου Αναστασίου από την εφημερίδα Η Αυγή).
Αυτό που είναι αναγκαίο να κατανοήσουμε είναι ότι ο ναζισμός, ο φασισμός δεν είναι απλώς «ιδέες». Όπως αριστοτεχνικά περιέγραψε ο Primo Levi στο βιβλίο του «Εάν αυτό είναι ο άνθρωπος» (Εκδόσεις Άγρα), «όταν αυτή η ανομολόγητη σκέψη [ότι «κάθε ξένος είναι εχθρός»] αποτελέσει τη μείζονα πρόταση ενός συλλογισμού, τότε στο τέλος της αλυσίδας βρίσκονται τα στρατόπεδα [συγκέντρωσης]». Στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής δεν διώκονται «ιδέες». Διώκονται εγκληματικές πράξεις.
(Τα στοιχεία από την παλιότερη διαδικτυακή καμπάνια του Ινστιτούτοy Νίκος Πουλαντζάς #fightracism με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού. Περισσότερα εδώ : https://poulantzas.gr/yliko/diadiktyaki-kabania-i-pagkosmia-imera-kata-tou-ratsismou-fightracism/)
Για τον κίνδυνο μιας νέας περιόδου εκφασισμού προειδοποιούσε ο Νίκος Πουλαντζάς στο κλασικό του έργο «Φασισμός και Δικτατορία. Η Τρίτη Διεθνής αντιμέτωπη στο Φασισμό». Όπως σημειώνει ο Πουλαντζάς, «ο φασισμός, όπως άλλωστε και τα άλλα καθεστώτα εκτάκτου ανάγκης, δεν είναι «αρρώστια» ή «ατύχημα» που συμβαίνουν μόνο στους άλλους». Διδασκόμαστε, λοιπόν, από την ιστορία και επαγρυπνούμε.
(Το βιβλίο του Ν. Πουλαντζά «Φασισμός και Δικτατορία» επανακυκλοφόρησε από το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς και τις Εκδόσεις «Θεμέλιο» το 2006, σε επιμέλεια Άγγελου Ελεφάντη).
Η μέρα της απόφασης έφτασε. Σήμερα η δίκη της Χρυσής Αυγής ολοκληρώνεται με την ανακοίνωση της απόφασης του δικαστηρίου. Συντασσόμαστε με όλες και όλους εκείνους που με κάθε τρόπο – από τα κοινωνικά δίκτυα μέχρι την αίθουσα του Εφετείου Αθηνών – φωνάζουν ότι οι ναζί #Δεν_είναι_αθώοι.
Με τα λόγια του Κωστή Παπαϊωάννου, «δεν λέμε στη δικαιοσύνη τι να κάνει. Λέμε στη δικαιοσύνη ότι η δημοκρατία αναμένει με αγωνία την απόφασή της».
