Το φετινό Συνέδριο των Ευρωπαίων Οικονομολόγων σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς και το Τμήμα Γεωγραφίας του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου θα διεξαχθεί στην Αθήνα το διάστημα 28 έως 30 Σεπτεμβρίου 2017. Οι εργασίες του συνεδρίου θα πραγματοποιηθούν στο Τμήμα Γεωγραφίας στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο (Ελευθερίου Βενιζέλου 70, Καλλιθέα).

Ακολουθεί το πρόγραμμα των εργασιών:

Πέμπτη, 28 Σεπτεμβρίου 2017

14:30 – 15:00_ Άφιξη και εγγραφή συνέδρων (Αίθουσα Τελετών, Νέο Κτίριο)

15.00 – 19.00_Εναρκτήρια συνεδρία: «Η κατάσταση στην Ένωση» (Αίθουσα Τελετών, Νέο Κτίριο)

Συντονίστρια: Μαρίκα Φραγκάκη

Άνοιγμα εργασιών: Αλεξάνδρα Τραγάκη (Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Οικονομικής Δημογραφίας, Πρόεδρος του Τμήματος Γεωγραφίας)

Ομιλητής/τριες:

·         Στέφεν Λέντορφ (Πανεπιστήμιο Ντούισμπουργκ – Έσσεν, Ινστιτούτο Εργασίας, Δεξιοτήτων και Κατάρτισης): Η πολιτική κατάστασης της Ένωσης

·         Ανν Πέτιφορ (PRIME: Έρευνα μακροοικονομικής πολιτικής): Η οικονομική κατάσταση της Ένωσης

·         Μαρία Καραμεσίνη (καθηγήτρια Οικονομικών της Κοινωνικής Πολιτικής και της Απασχόλησης, Πάντειο Πανεπιστήμιο, Διοικήτρια του ΟΑΕΔ): Η κοινωνική κατάσταση της Ένωσης

·         Ανοιχτή συζήτηση

20:00_Δείπνο

Παρασκευή, 29 Σεπτεμβρίου 2017

10:00 – 13:30_Έξι παράλληλα εργαστήρια

Θεματικές ενότητες εργαστηρίων:

Εργαστήριο 1: Μακροοικονομική πολιτική: Υπερχρέωση και βιώσιμη ανάπτυξη (Αίθουσα Τελετών, Νέο Κτίριο)

Συντονιστές: Μαρίκα Φραγκάκη & Άχιμ Τρούγκερ

Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση οδήγησε στην αύξηση τόσο του δημόσιου, όσο και του ιδιωτικού χρέους στα περισσότερα κράτη-μέλη της ΕΕ. Ωστόσο, η αυστηρή δημοσιονομική πολιτική που ενσωματώνεται στο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης –με περαιτέρω αυστηριοποίηση από την έναρξη της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη–  δίνει μεγάλη έμφαση στη διαδικασία απομόχλευσης από το δημόσιο τομέα. Δεδομένου ότι την ίδια στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη μια διαδικασία απομόχλευσης στον ιδιωτικό τομέα, η δυσκολία που αντιμετωπίζουν τα περισσότερα κράτη-μέλη είναι αυτή της παρατεταμένης οικονομικής στασιμότητας και σε ορισμένες περιπτώσεις αυτή της ύφεσης. Ως εκ τούτου, οι επιπτώσεις του ισχύοντος πλαισίου πολιτικής της ΕΕ δεδομένης της οικονομικής και κοινωνικής συγκυρίας πρέπει να επισημανθούν και να συζητηθεί ένα εναλλακτικό θεσμικό και πολιτικό πλαίσιο.

Εργαστήριο 2: Παραγωγική ανασυγκρότηση της ΕΕ: Διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις ή βιομηχανική πολιτική; (Αίθουσα 2.1, Νέο Κτίριο)

Συντονιστής: Βέρνερ Ράζα

Εκτός από τη δημοσιονομική λιτότητα, η κεντρική πολιτική απάντηση των θεσμικών οργάνων της ΕΕ στη βαθιά οικονομική κρίση συνίσταται στην προώθηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων με στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των οικονομιών. Κατά κανόνα, αυτό βασίστηκε στην αύξηση της «ευελιξίας» των αγορών εργασίας που ουσιαστικά σήμαινε περικοπές εργασιακών προτύπων και δικαιωμάτων. Δεδομένης της μεγάλης κλίμακας αποβιομηχάνισης, των πολύ υψηλών επιπέδων ανεργίας και της ανάγκης αντιμετώπισης της οικολογικής κρίσης, οι προοδευτικές δυνάμεις έκαναν λόγο πρόσφατα για την απαίτηση ενδυνάμωσης των παραγωγικών ικανοτήτων και δυνατοτήτων των οικονομιών της ΕΕ για την προώθηση μιας κοινωνικά και περιβαλλοντικά βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης χωρίς αποκλεισμούς, ιδίως στις περιφέρειες της ΕΕ που μαστίζονται από την κρίση. Σε αυτό το πλαίσιο, ενθαρρύνονται οι μη συμβατικές αναλύσεις που παρέχουν προτάσεις πολιτικής σχετικά με συγκεκριμένους στόχους, σαφή περιεχόμενα, και οικονομικές και θεσμικές προϋποθέσεις για μια νέα πανευρωπαϊκή προσέγγιση της παραγωγικής ανάπτυξης.

Εργαστήριο 3: Χρηματοοικονομική πολιτική: Η ηγεμονία του δολαρίου και η υποταγή του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού συστήματος (Αίθουσα Α3, Παλιό Κτίριο)

Συντονιστής: Τζον Γκραλ

Το Brexit έχει εντείνει τα προβλήματα του χρηματοπιστωτικού τομέα στην ΕΕ. Εξακολουθεί να έχει νόημα το σχέδιο για την Ένωση Κεφαλαιαγορών εάν το Σίτι του Λονδίνου βρίσκεται εκτός της ΕΕ; Πως εξηγείται η τεράστια διαταραχή που σημειώθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο στις ευρωπαϊκές πιστωτικές αγορές; Τι θα σημαίνει η απορρύθμιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος των ΗΠΑ από τον Τραμπ για τη ρυθμιστική δομή της ΕΕ; Πως μπορεί η αναγκαία μεγάλη αύξηση της δραστηριότητας στην ευρωζώνη να χρηματοδοτηθεί; Με ποιον τρόπο μπορεί να ξεπεραστεί το πολιτικό εμπόδιο χρηματοδότησης από το δημόσιο τομέα; Ως εκ τούτου, τέτοιου είδους παρεμβάσεις ή άλλες προσεγγίσεις αναφορικά με χρηματοοικονομικά ζητήματα είναι ευπρόσδεκτες.

Εργαστήριο 4: Ανισότητες και κοινωνική κρίση (Αίθουσα 1.2, Νέο Κτίριο)

Συντονιστές: Μαχμούντ Μεσκούμπ & Τζέρεμυ Λίμαν  

Η ενότητα της ΕΕ έχει αποδυναμωθεί σε μεγάλο βαθμό από τις κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Ταυτόχρονα, αυτή η ενότητα έχει τεθεί περαιτέρω σε αμφισβήτηση από το Brexit, τις εθνικιστικές και τις αντι-μεταναστευτικές πολιτικές που παρατηρούνται σε ολόκληρη την ΕΕ. Αυτές οι προκλήσεις, όμως, έχουν εδώ και καιρό δρομολογηθεί. Τα ορθόδοξα οικονομικά θεμέλια της ενιαίας αγοράς, το δημοκρατικό έλλειμμα των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και η έλλειψη κατάλληλων ρυθμιστικών πλαισίων για την αντιμετώπιση της αυξανόμενης χρηματιστικοποίησης της παγκόσμιας οικονομίας έχουν συμβάλει στην κρίση που μετά από δέκα χρόνια συνεχίζει να επηρεάζει τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων σε ολόκληρη την ΕΕ και κυρίως στις νότιες και ανατολικές χώρες της ΕΕ. Η υψηλή ανεργία και ιδίως η υψηλή ανεργία των νέων, η στασιμότητα του βιοτικού επιπέδου συγκρινόμενη με τα αντίστοιχα επίπεδα πριν από την χρηματοπιστωτική κρίση έχουν συμβάλει στην ευρεία απογοήτευση από την ΕΕ, οδηγώντας στην άνοδο του δεξιού λαϊκισμού που προσφέρει φαινομενικά εύκολες, εθνικιστικές λύσεις. Την ίδια στιγμή, όλα αυτά συμβαίνουν εν μέσω μιας αυξανόμενης ανισότητας εντός και μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι ευπρόσδεκτες παρεμβάσεις σε σχέση με εναλλακτικές και ριζοσπαστικές αναλύσεις της αυξανόμενης ανισότητας και της κοινωνικής κρίσης που πλήττει την ΕΕ με σκοπό την ανάπτυξη εναλλακτικών πολιτικών στη βάση των αρχών της δημοκρατίας και της αλληλεγγύης.

Εργαστήριο 5: Η θέση της ΕΕ σε μια κατακερματισμένη διεθνή τάξη (Αίθουσα Α4, Παλιό Κτίριο)

Συντονίστρια: Κατερίνα Σηφάκη

Μας χωρίζουν 25 χρόνια από τη διάλυση της ΕΣΣΔ και από την έναρξη της διαδικασίας της ευρωπαϊκής νομισματικής ένωσης. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η παγκόσμια ισορροπία ισχύος και  η διεθνής τάξη έχουν υποστεί ριζικές μεταβολές. Η αποκλειστική παγκόσμια κυριαρχία των ΗΠΑ υπονομεύεται από την ανάδυση νέων δυνάμεων, κυρίως στην Ασία. Υπάρχουν στρατηγικές συμμαχίες μεταξύ αυτών των δυνάμεων και απέναντι σε αυτές τις συμμαχίες η στάση των δυτικών χωρών φαίνεται ότι αποκλίνει. Επίσης, η ισορροπία ισχύος έχει αλλάξει σημαντικά εντός του δυτικού κόσμου και εντός της ΕΕ, προς όφελος της Γερμανίας. Η διάλυση της ΕΣΣΔ θέτει υπό αμφισβήτηση το λόγο ύπαρξη της ατλαντικής συμμαχίας και αποδυναμώνει την ενότητα του δυτικού κόσμου. Τέλος, η Ευρωπαϊκή Κοινότητα, μετέπειτα Ευρωπαϊκή Ένωση και γενναιόδωρα διευρυμένη, φαίνεται ότι έχει φτάσει στα όρια των αντιφάσεών της. Η μείωση της αδιαμφισβήτητης κυριαρχίας των ΗΠΑ δημιουργεί εντάσεις εντός της αμερικανικής άρχουσας τάξης και ευνοεί τις στρατηγικές αναθεωρήσεις, των οποίων η συνοχή και οι εφαρμογές, ιδίως για την ΕΕ, αυξάνουν τα ερωτήματα και τις δημόσιες συζητήσεις. Συνεπώς, οι αναλύσεις για τις προοπτικές της Ευρώπης σε μια νέα αναδυόμενη διεθνή τάξη είναι ευπρόσδεκτες και πρέπει να δοθεί έμφαση στις προτάσεις μεταρρύθμισης στο πλαίσιο της τρέχουσας συζήτησης αναφορικά με τη λειτουργία της ΕΕ και το μέλλον των διατλαντικών σχέσεων (TTIP, CETA, κ.ά.).

Εργαστήριο 6: Εναλλακτικά οράματα για έναν κοινωνικο-οικολογικό μετασχηματισμό και την ευημερία για όλους (Αίθουσα Α1, Παλιό Κτίριο)

Συντονιστές: Μαρία Μπαρτλ & Ρόναν Ο’Μπράιεν

Οι τρέχουσες προσπάθειες στην Ευρώπη  ̶ τόσο σε εγχώριο επίπεδο, όσο και με μια ευρύτερη διεθνή διάσταση ̶  απέχουν πολύ από αυτό που απαιτείται για μη υπέρβαση των ορίων του πλανήτη ή για την αποτροπή της άμεσης απειλής του από την υπερθέρμανση. Μαζί με τις σύγχρονες μορφές κοινωνικοοικονομικής εκμετάλλευσης που οξύνθηκαν κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης γίνεται ολοένα και πιο επιτακτική η ανάγκη να φανταστούμε εκ νέου το σημερινό οικονομικό μοντέλο. Συνεπώς, είναι ευπρόσδεκτες οι παρεμβάσεις που προσφέρουν διαφορετικά οράματα για την οικονομία τα οποία στοχεύουν στον κοινωνικο-οικολογικό μετασχηματισμό, όπως είναι –δίχως να περιορίζονται μόνο στα αναφερόμενα ̶  τα κοινά, η οικονομία της φροντίδας, η οικονομία της καλής ζωής, οι τοπικές οικονομίες, το βασικό εισόδημα, η εγγύηση για την εργασία, κ.λπ. Ερωτήματα για τις σχέσεις εξουσίας και τις διαφορετικές γεωγραφικές κλίμακες βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του συγκεκριμένου εργαστηρίου, καθώς και το ζήτημα της ίδιας της ανάπτυξης. Επιπλέον, ενθαρρύνουμε τους συγγραφείς να εξετάσουν με ποιον τρόπο ο μετασχηματισμός θα μπορούσε να επιτευχθεί εντός της τρέχουσας κατάστασης.

13:30 – 14:30_Διάλειμμα

14:30 – 16:00_Ολομέλεια σχετικά με τις προτάσεις πολιτικής των εργαστηρίων (Αίθουσα Τελετών, Νέο Κτίριο)

Συντονιστής:  Άχιμ Τρούγκερ

16:15 – 18:00_Ειδική συνεδρία: «Μπορεί ακόμα να σωθεί η Ευρώπη; Οι επιπτώσεις μιας Ευρώπης των πολλών ταχυτήτων»  (Αίθουσα Τελετών, Νέο Κτίριο)

Συντονίστρια: Λάουρα Χορν

Ομιλητές/τρια:

·         Μαρίκα Φραγκάκη (Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς και Ομάδα Ευρωπαίων Οικονομολόγων)

·         Τζον Γουίκς (Σχολή Ανατολικών και Αφρικανικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου)

·         Βάλτερ Μπάγιερ (transform! europe)

Σάββατο, 30 Σεπτεμβρίου 2017

9:00-12:00_Συνάντηση προγραμματισμού δραστηριοτήτων της Ομάδας των Ευρωπαίων Οικονομολόγων: Υπόμνημα Ευρωπαίων Οικονομολόγων 2018 και άλλες δραστηριότητες (Αίθουσα Τελετών, Νέο Κτίριο)

Στοιχεία Επικοινωνίας:

E-Mail: info@euromemo.eu, Internet: http://www.euromemo.eu

Για περισσότερες πληροφορίες αναφορικά με το συνέδριο δείτε εδώ: http://www.euromemo.eu/annual_workshops/2017_athens/index.html