Πέτρος Λινάρδος Ρυλμόν / Μπροστά στις πολλαπλές κρίσεις
Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται αντιμέτωπη τόσο με τον κίνδυνο της υγειονομικής κρίσης που πλήττει παγκοσμίως πολλά κράτη, όσο και με το κοινωνικό κόστος της οικονομικής κρίσης που έπεται. Ο Hobsbawm στο «Σύντομο 20ο αιώνα» κλείνει τονίζοντας πως η ανάγκη αλλαγής της κοινωνίας δε μπορεί να στηρίζεται σε αποτυχημένες συνταγές του χτες. Κοινώς, κοιτώντας το αύριο, το βλέμμα δε θα πρέπει να είναι στραμμένο στη βιωσιμότητα των Τραπεζών και τις ανακεφαλαιοποιήσεις τους, αλλά στην κοινωνία που θα πρέπει ξανά να σταθεί όρθια ενώ μόλις είχε αρχίσει να επουλώνεται από την προηγούμενη κρίση. Η ανεργία που αυξάνεται και η απασχόληση καθ’ αυτή μπροστά σε αλλαγές και επιμονή του κυρίαρχου συστήματος στην επισφάλεια οδηγούν στην περαιτέρω φτωχοποίηση της κοινωνικής πλειοψηφίας. Επιπρόσθετα, προκλήσεις /κρίσεις όπως το προσφυγικό αλλά και το περιβαλλοντικό θα πρέπει να βρουν βιώσιμες απαντήσεις από την Αριστερά. Σε όλο αυτό προστίθεται και η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ταμείο Ανάκαμψης που ανανεώνει τη συζήτηση και τον προβληματισμό του ευρωπαϊκού εγχειρήματος.
Ο Πέτρος Λινάρδος Ρυλμόν, οικονομολόγος, εξηγεί στο κείμενό του τις πολλαπλές κρίσεις με τις οποίες είναι αντιμέτωπη η Ελλάδα και επιχειρεί να προσφέρει βάσεις για τις εναλλακτικές προτάσεις της Αριστεράς.